Albert Bichot - Bourgogne - Hautes-Côtes de Nuits - 2011 (Colruyt - € 10,89)

Een bio Bourgogne van ongeveer tien euro. Dat kan toch niet waar zijn. Bourgogne staat al niet bekend om zijn goedkope wijnen. En al zeker niet om zijn biowijnen. Wanneer je dan toch Albert Bichot aantreft in de wijnrayon maakt dat op zijn minst je smaakpapillen nieuwsgierig.

De wijn lost bij het openen alle verwachtingen in. Een lichte kersenrode kleur, bijna doorzichtig zoals men van de pinot noir druif kan verwachten. In de neus heel leuke geuren van rijp rood bosfruit: kleine rode besjes en bosaardbei. Samen met wat vegetale geuren van groene paprika en laurier. Om het geheel af te maken op de achtergrond een lichte zweem van 'sous-bois' en kreupelhout. Complex is het minste wat men kan zeggen.

In de mond zet de wijn fluweelzacht aan om meteen daarna volledig open te vallen met een lichte fraîcheur van rood krokant fruit. In de afdronk komt er een licht bittertje opborrelen en komt de groene fraîcheur meer naar boven. Geeft zin naar meer.

Over het algemeen overheerst het rood fris fruit en de milde afdronk. Zeker geen wijn voor bij overheersende gerechten. Ik dronk hem bij een pasta met broccoli-roomsaus, gebakken boschampignons en in limoen gemarineerde wilde zalm. Met licht getomateerde sausen geeft deze wijn dezelfde zalige combinatie.

Samengevat: meer dan zijn geld waard.

————————————-

Vragen voor De Wijnadviseur: info@dewijnadviseur.be – 0477 60 00 30

Wijn nodig? We leveren in kleine en grote hoeveelheden. Je hebt keuze uit meer dan 250 verschillende wijnen. Ga eens wandelen op deze site.

Voor jouw feesten een unieke service: je betaalt enkel de wijn die gedronken is. Je kan nooit teveel bestellen. Gratis retour van ongeopende en teveel bestelde flessen. Gratis gebruik van bijpassende wijnglazen. Gratis levering en ophaling. Huur van tafels, stoelen, tenten is ook mogelijk. We gaan voor een totale service.

Neem contact voor meer info: info@dewijnadviseur.be – 0477 60 00 30

Las Mulas - sauvignon - Miguel Torres - 2011 (Colruyt - € 6,59)

In de reeks "alle biowijnen van Colruyt", de volgende: een wijn van het huis Torres. De rode Las Mulas besprak ik al eerder op de blog. Nu is de witte aan de beurt.

De lichtgele kleur met opvallende groene toets verraadt al wat we in de neus en mond gaan proeven.  Veel groene en jonge toetsen. 'Vegetaliteit' zoals sommeliers het zo mooi kunnen zeggen. Typisch voor de sauvignon druif.

De lente zit in het glas. Veel frisse geuren. Misschien iets te scherp dus enkel voor de liefhebbers. Het aroma nodigt zeker uit om te drinken als de buitentemperatuur er naar staat. We ruiken wat buxus en groene appel.

In de mond is de wijn strak en afgemeten. Veel fraicheur die blijft hangen. En op het einde een leuk bittertje dat uitnodigt om nog eens van je glas te nippen. Zo geraakt de fles vlug leeg ;-).

Om kort te zijn: de ideale wijn om bij terrastemperaturen van te genieten. En uiteraard mogen daar van mij oesters bij ;-). Zonder de oesters blijft het ook een goed aperitief op het terras van 'mei'.

————————————-

Vragen voor De Wijnadviseur: info@dewijnadviseur.be – 0477 60 00 30

Wijn nodig? We leveren in kleine en grote hoeveelheden. Je hebt keuze uit meer dan 250 verschillende wijnen. Ga eens wandelen op deze site.

Voor jouw feesten een unieke service: je betaalt enkel de wijn die gedronken is. Je kan nooit teveel bestellen. Gratis retour van ongeopende en teveel bestelde flessen. Gratis gebruik van bijpassende wijnglazen. Gratis levering en ophaling. Huur van tafels, stoelen, tenten is ook mogelijk. We gaan voor een totale service.

Neem contact voor meer info: info@dewijnadviseur.be – 0477 60 00 30

Navarro Lopez - Para Celsus - 2011 - (Colruyt - € 3,95)

Waarom zouden we eens niet alle rode biowijnen uit de Colruyt bespreken?

Zo gezegd, zo gedaan. De factuur zit al bij de boekhouder en jullie weten wat er de volgende weken allemaal gaat geproefd worden ;-).

De eerste is de goedkoopste: Para Celsus van wijnhuis Navarro Lopez. Een Spaanse wijn uit Tierra de Castilla. Gemaakt voor 100 % van de tempranillo druif.

Op zicht is er niets abnormaals te vinden. Behalve dan misschien de prijs op het etiket. 3,95 euro is echt wel weinig voor een biowijn. Zou de Spaanse crisis er iets mee te maken hebben?

De kersenrode kleur verraadt al wat men mag verwachten in de neus: veel rood fruit met voorop de kersenparade. Alhoewel men er moeilijk nog wat anders kan in ontdekken. De wijn blijft wat op de vlakte.

In de mond proeft deze Spanjaard heel soepel en fruitig. Niets wat tegen de borst stuit. Ook niet echt iets wat overtuigt. De wijn mist wat diepgang. Maar dit maakt deze wijn dan ook een ideale wijn voor elke dag. De leuke, rode dorstlesser die geen gat slaat in onze portefeuille.

Op het einde komt een scherp randje aanzetten getemperd door de lichte zoetigheid van de alcohol (13,5 %). We proeven de warme Spaanse zomerzon in de mond.

Door de combinatie van soepelheid, fruitigheid en de warme afdronk is deze wijn geschikt voor alledaagse maar toch stevige gerechten. Zoals de lasagne bolognaise waarmee ik hem dronk.

En voor de prijs hoef je hem al zeker niet te laten staan.

Tot in de Colruyt!

De Wijnadviseur

Vinea - Finca Museum - tempranillo crianza 2009 (Colruyt, nu 6,99 ipv 7,95 euro)

De verandering van etiket was om eerlijk te zijn de enige reden waarom ik deze wijn uit het rek nam. Het kaartje eronder trok de aandacht en zo gaat dat nu eenmaal in een supermarkt.

Bij het openen van de wijn vult de kamer zich al met heerlijke aroma's. Je ruikt het al van ver: dit is een topper. In het glas heeft de wijn een dieprode, ondoorschijnende kleur met paarse rand. Gezien de jaargang (2009) geen jonge maar wel een jeugdige wijn. Op het eerste gezicht dus wel nog wat bewaarpotentieel.

In de neus veel dieprijpe rode vruchten: kersen en rode bessen. Het doet me wat denken aan de pot viervruchtenconfituur die juist opengaat. Ook veel gebrande toetsen: koffie en chocolade. Dat wijst op vatrijping en houtlagering. En dat wisten we al gezien de naam 'crianza' op het etiket.

In de mond krijg je een samenspel van fruitigheid en frisheid. Ze nemen het telkens weer van elkaar over. Niet erg gestructureerd en verweven met elkaar maar wel evenwichtig. Dat is als je een wipplank evenwichtig kan noemen.
Het fruit verdwijnt als eerste en daarna neemt een zwoel warmtegevoel het over. Je krijgt dan wat zoetheid van de alcohol (14%) dat soms kan verward worden met een 'lange afdronk'. De lichte bittertoets rondt het geheel aangenaam af en vraagt naar nog een glaasje meer.

Dit is een vrij zware, gecorseerde en volle wijn. Getypeerd door heel rijp fruit en houtlagering. Deze wijn zal enkel de fans van zulke zware en heel lekkere wijnen kunnen bekoren. En misschien ook Robert Parker. Of zoals een wijnboer me ooit zei: "het is niet omdat Parker mijn wijn goed vindt, dat hij slecht is.' ;-).

In de eerste plaats is dit een maaltijdwijn. Lekker bij stoofpotjes, grillades van lamsvlees of binnenkort bij de barbecue. Voor wie het nu nog te koud heeft kan hem zo drinken, als genietwijn op een winteravond bij het haardvuur ;-).

Smakelijk!

Château Lalande-Labatut, Merlot 2010 (Carrefour Express - 5,65 euro)

Vanavond eten we steak peper. Bij de wijnrayon van de plaatselijke Carrefour Express vind ik daarvoor de perfecte wijn: Château Lalande-Labatut, Merlot, 2010. Toch als we het achteretiket mogen geloven: "ce vin accompagnera parfaitement viandes rouges." Toegegeven dat staat bijna op elke rode supermarktwijn. Tijd om de test te doen dus.

De kleur leert ons dat het gaat om een nog jonge wijn: donkerrood met paarse toetsen. In de neus krijgen we veel rood fruit (kersen), een kleine groenigheid (groene paprika en verse kruiden) en peper. Op de achtergrond is er toch ook een lichte etherische, scherpe geur die net niet stoort maar toch wijst op een waarschijnlijk doorgedreven sulfietbehandeling.

In de mond heeft de wijn een aanzet vol body en karakter met overheersend opnieuw het rood fruit en de vegetaliteit. De aangename zuren houden de boel lekker fris en knapperig. Naar het einde toe overwegen de zuren zelfs net iets teveel op het randje van onevenwichtig. Het fruit mocht wat meer zijn in de finale.

Dit is geen bewaarwijn. Daarvoor heeft de wijn iets te weinig fruit in de finale. Maar dat moet ook de bedoeling niet zijn. Als je de wijn koopt om vanavond te drinken heb je een uitstekende keuze gemaakt aan een correcte prijs-kwaliteit verhouding. En inderdaad: de wijn past bij steak peper.

Mas Père - cava (Colruyt - 5 à 6 euro)

De eindejaars- en nieuwjaarsrecepties zijn zo goed als achter de rug. Maar tegelijk weten we dat er wel elke dag een of andere receptie bezig is.

Een populaire drank daarbij is cava. Gekend en goedkoop. Nergens in de wereld wordt er zoveel cava gedronken als hier in België. Als champagne ergens een te duchten concurrent heeft is het hier wel. Terecht? Soms. Want de ene cava is de andere niet.

Er bestaan goede en slechte cava's. Net zoals er goede en slechte champagnes bestaan. En bij uitbreiding is er goede en slechte wijn. Persoonlijk heb ik dus niets tegen cava. Wel tegen slechte cava.

Je voelt de bui al hangen. Gisteren had ik de eer en het genoegen om een cava te drinken op een receptie. Waarom die cava geschonken werd? Omdat hij goedkoop was. En te krijgen in de Colruyt.

Veel woorden gaan we er niet aan vuil maken. Deze cava Mas Père uit de Colruyt mist de aciditeit om te dienen als aperitief, de kracht en de body om te dienen als maaltijdwijn en de eventuele restsuikers om te dienen als dessertwijn. Deze wijn heeft niets. Aroma's die in de verte doen denken aan cava. Een fletse en weinig tot verbeelding sprekende smaak. Leuk als alternatief voor limonade. Of voor wie vlug en goedkoop dronken wil worden. Absoluut geen aanrader dus.

Kan het anders? Uiteraard. Weet dan wel dat in het maken van een goede schuimwijn veel werk kruipt. Die schuimwijnen vind je zelden onder de 10 euro. Uitzonderingen zijn altijd mogelijk. Maar het is en blijven uitzonderingen.

Chergui - Vin du Maroc -2010 (Colruyt - € 4,79)

Uit pure nieuwsgierigheid deze Marokkaanse wijn uit de rekken gehaald. Voor het etiket moet je het niet doen want dat spreekt niet echt aan. En de informatie op het etiket is erg beknopt: naam, jaartal 2010 en het alcoholpercentage 13 %).

Wat opzoekwerk leert ons dat 'Chergui' eigenlijk de naam van een wind is in het Marokkaanse Atlasgebergte. Zoals de overbekende Mistral in de Franse Rhônestreek. Die afkoeling is wel degelijk nodig wil men niet met geconfitureerde en bloedhete druiven eindigen.

Hetzelfde opzoekwerk zet ons wat de bedruiving betreft met beide voeten op de grond. Kleur, geur en smaak deden ons denken aan Pinot Noir. Behalve misschien de aciditeit die wat ontbrak. Maar het internet gaf De Wijnadviseur een lesje in sommelier-nederigheid. Blijkt het hier te gaan om een mengeling van carignan, grenache, cinsault en tempranillo.

Nochtans is de wijn bijna helder doorschijnend kersenrood in het glas. 'Men kan er zijn krant door lezen', zoals een collega sommelier al eens durft te zeggen. In de neus is de wijn heel gesloten. Pas na het opwalsen komen hints van klein onrijp rood fruit (bessen) en wat groene kruidigheid (tijm) bovendrijven.

De smaak is uitgesproken fruitig met een heel klein beetje aciditeit wat zorgt voor een frisse toets die iets meer had mogen zijn. Bij gebrek aan tannines blijft de wijn ook niet lang hangen. Wil je wat smaakpersistentie dan blijf je best zo lang mogelijk drinken ;-).

Al bij al een licht fruitige, aangename doordrinkwijn. Zeker niet voor de stevige gerechten. zoals Tajine. Ik zou hem 's zomers iets gekoeld (12 à 14 graden) serveren op het terras. Zomaar of met kleine hapjes (olijven, zachte neutrale kazen) Ideaal voor mensen die geen witte of rosé wijn lusten.

Las Mulas 2009 - Cabernet Sauvignon - Miguel Torres - Chili (Colruyt - € 6,95)

Een wijn uit de Central Valley waar de bekende Spaanse familie Torres nu ongeveer 500 ha aan wijngaarden beheert. De naam verwijst naar Rufina, de muilezel die tijdens de oogst wordt ingezet om tractoren te vervangen. Wat op zich al een indicatie is dat deze wijn gemaakt is van biologisch geteelde druiven.

We drinken een Cabernet Sauvignon uit 2009 en dat valt al meteen op aan de kleur: licht kersenrood met een paarse rand. Geen enkel teken van veroudering dus, zelfs integendeel. Alles wijst er op dat de wijn nog wel een paar jaar in de kelder kan liggen wachten.

Maar dat zou ik persoonlijk niet doen. Eens geopend komen de fruitige aroma's de neus in dwarrelen. Onrijp klein rood fruit (kers en framboos), peperigheid, een lichte kruidigheid en de frisse toets van munt. Op de achtergrond een klein beetje vanille dat zijn houtlagering van 6 maanden op nieuwe franse eik verraadt. Men heeft er niet mee overdreven.

Ook in de mond is dit een aangename, fruitige wijn met een fameuze ruggengraat en een mooie lengte. Goed gestructureerd. De tannines zijn aanwezig maar storen niet want zijn mooi verweven (maar nog niet versmolten) met het fruit en de fraicheur. Helemaal op het einde is er een mooi aanwezige bittertoets die gewoon naar een volgend glas doet vragen.

Ikzelf dronk deze wijn vanavond met een lasagne bolognese met flink wat tabasco. Het moet niet altijd dezelfde sommelier-mantra zijn van "rood vlees" met blablabla. De wijn hield zich tegenover deze Italiaanse delicatesse wonderwel en smakelijk overeind.

Kortom: een aanrader

Château Pontus - Fronsac - 2009 (Colruyt - € 6,99 actieprijs)

Het grote jaar 2009 belooft ons normaal gezien heel wat. En als de prijs dan nog meevalt, leggen we de wijn zeker in onze winkelkar.

Spijtig genoeg maakt deze wijn zijn groots wijnjaar niet waar. Normaal krijgen we in dit jaar goed gestructureerde evenwichtige wijnen met soms nog wat bewaarpotentieel er bovenop. Niets van dit alles bij deze Pontus 2009.

In de neus is alles van Fronsac aanwezig: klein rood fruit, wat groene paprika, kruidigheid. Alleen moet je je neus zo diep in het glas duwen om dat alles te ontdekken, dat het gênant wordt. Heel matig aromatisch dus met vooral veel "houterigheid" op de voorgrond. Alsof men een derderangsschilderij wou opfleuren met een barokke eikenhouten kader.

In de mond overheerst fletsheid. En opnieuw die houterigheid. Ditmaal afgerond met wat groen bitter op het einde wat de wijn er absoluut niet smakelijker op maakt.

Niet kopen dus. En zeker niet drinken. Er is beter te vinden voor die prijs.

Domaine Schlumberger Pinot Gris Grand Cru Kitterlé 2000 (Delhaize, € 49 per drie flessen)

Een franse elzasser, vanuit de Grand Cru wijngaard Kitterlé. De wijngoeroe Robert Parker weet hier het volgende over te zeggen:

"superficie 26 ha. caractéristiques: vignoble en terrasses, le plus spectaculaire d'Alsace; Kitterlé et ses pentes escarpées surplombent la ville de Guebwiller et se distinguent par trois expositions différentes: sud, sud-est et sud-ouest. Le sol de grès rouge et de quartz est mêlé de sable et de gravier, plus légers, et produit des vins d'une richesse et d'un potentiel de garde extraordinaires. (Parker, R., Le guide Parker des vins de France, 2007, p. 56)


Zo oefenen we ons Frans hier ook nog een beetje ;-)

Wat er ook van zij: Parker heeft gelijk. Deze wijn is van de grootste.

De amberkleurige tinten wijzen al op een hoge ouderdom maar verraden tegelijkertijd het nog hogere bewaarpotentieel.

In de neus krijgt men een waaier aan aroma's: honing, bloemen en fruit. Eén van de meest complexe wijnen die men kan drinken dus.

In de mond is de wijn zoet maar zeker niet plakkerig. Dit wijst op de absoluut hoge kwaliteit van de wijn.

De afdronk is oeverloos lang met een vettige pointe die naar honing neigt. Een absoluut pareltje.

Tegenover dit alles staat natuurlijk een iets hoger prijskaartje. Maar ik kan jullie met het hand op hart zeggen: het is het waard ;-). Wel nog dit: de wijn is enkel te online te verkrijgen en te bestellen via www.delhaizewineworld.be

Mandrarossa Chardonnay 2006 (Delhaize, € 5,99)

Een Siciliaan deze keer en evenals de Corsicaanse geen gemakkelijke regio om goede wijn te produceren.

Nochtans is deze wijn een juweeltje.

De kleur is strogeel maar neigt verbluffend naar het ambergele.

In de neus springen de abrikozen je tegemoet en na wat walsen volgen nog meer exotische vruchten zoals mango en onmiskenbaar ananas. De honingachtige toetsen vervolledigen en onderbouwen het geurpalet.

In de mond krijgt men een stevige, volle, ronde en vettige wijn. 100% Chardonnay. Een voorbeeld in zijn soort.

De afdronk is lang en intens lekker met een de honingachtige pointe die men al in de neus kon ontwaren.

Dit is absoluut prijs-kwaliteit gezien, een pareltje. Eén uit de duizend en zeker een wijn die men in de gaten kan en moet houden de volgende jaren....

Als men dan toch echt één minpuntje wil: dit is geen bewaarwijn, daarvoor mist deze wijn aciditeit. Nu kopen en nu drinken is de boodschap... Maar dat zal bij de meesten onder ons wel geen probleem zijn ;-).

Domaine de Lischetto 2007 (Delhaize, € 5,99)

Een Frans buitenbeentje want afkomstig van het eiland Corsica. Geen gemakkelijke regio aangezien men er evenveel zurige als siroopachtige brouwsels vindt die men verkoopt als wijn. Pluspunt is wel dat àls men hier goede wijn vindt, het dan ook écht goede wijn is.


De kleur is strogeel, typisch Chardonnay. Ook typisch aan de druif is de lischt vettige film die als een waas over de wijn hangt.

In de neus ontdekt men frisse appeltjes, type Jonagold (dus absoluut niet zurig). Ook een vleugje vanille wat zou kunnen wijzen op houtlagering (hierover werd niets teruggevonden maar de vermoedens zijn sterk).

In de mond krijgt men een lekkere, frisse maar ook volle, vettige wijn die de naam Chardonnay alle eer aandoet. Een typevoorbeeld voor de druif. Liefhebbers van Chardonnay zal dit zeker kunnen bekoren.

Toch één minpuntje: de afdronk neigt licht medicinaal, iets té zurig. Een beetje een afknapper. Het zou echter kunnen goed komen door de wijn ofwel te decanteren (zuurstofinjectie) ofwel nog een jaartje te laten liggen in de kelder.

Voor wie het geduld heeft: serveren bij stevige visschotels en romige sauzen, bij voorkeur gedrappeerd over wit vlees.

Muscadet de Sèvre et Maine 2007 (Delhaize - € 3,39)

Een Loire-wijn uitsluitend gemaakt van de Muscadet druif (niet te verwarren met de Muscat of Muscadelle), afkomstig dus van de westelijke, Atlantische kant van de Loire-streek.

De kleur is helder en waterig strogeel. Men bespeurt een lichte tinteling in de wijn wat zou kunnen wijzen op een onvoldoende of te gehaaste (eerste) gisting.

In de neus ontwaart men een vleugje exotisch fruit zoals ananas maar vooral veel citrusvruchten (citroen en limoen).

Deze trend zet zich voort in de mond: te zurig en te weinig fruit. De hoge aciditeit zou kunnen wijzen op een hoog bewaarpotentieel maar met deze wijn houdt men na enkele jaren enkel (slecht) pompwater over.

Wat het kopen betreft is het dus simpel: na ni, noeit ni en vanzeleven ni (vertaling: nooit ofte nooit...)

Chenin 2007 (Delhaize, € 3,39)

Deze zuid-afrikaanse wijn afkomstig van de westkaap lost niet helemaal de verwachtingen in.

De kleur is helder 'watergeel' met groenige tinten.

In de neus kan men abrikoos en groene appel ontwaren maar ook wat chemische elementen die niet meteen thuis te brengen zijn en die zeker niet behoren in deze wijn te zitten.

In de mond is deze wijn fris zurig maar iets te agressief. Heeft zeker met zijn jeugdigheid te maken maar toch kan deze wijn niet bekoren. Hij mist de typische 'chenin'-toets die de Franse Loire wijnen wel hebben.

Voor deze prijs mag men deze wijn gerust in de rekken laten staan en op zoek gaan naar iets beters.

Château de Vaugelas (Colruyt, € 4,45)

Terug een Colruyt-wijn en één van mijn favorieten onder vijf euro.

We spreken hier over een Corbières wijn gerijpt op eikenhouten vat en gebotteld op het kasteel in 2005. Gelegen in de westelijke Languedoc (ongeveer in de driehoek tussen Narbonne , Carcassonne en Perpignan) levert deze streek wijnen van heel uiteenlopende soort als kwaliteit.

De wijnen in deze streek neigen meer naar Bordeaux dan naar hun broertjes in de Languedoc-Roussillon. Voor deze wijn werd gebruikt gemaakt van Syrah, Carignan centenaire, Vieux grenache (wat wijst op meer dan 40 jaar oude wijnstokken) en Mourvèdre.

In de neus ontwaart men één en al fruit: bessen en kersen. Na walsing komen de secundaire aroma's van houtrijping naar voor, met name een lichte toets van vanille met wat tabak op de achtergrond.

De mond vervolledigt de neus. Ook hier weer één en al fruit. Nu echter met een meer uitgesproken "hard" rood fruit aroma. Vooral cassis komt hier boven drijven met en licht bittere ondertoon. Deze wordt echter volledig getemperd door de eikenhouten rijping. De tannines zijn volledig versmolten met het fruit. Wil men toch wat minder "harde" nuances dan kan men altijd overwegen de wijn te decanteren (aëreren).

Een wijn om nu te drinken. Wat wordt weerspiegeld door de prijsverlaging die Colruyt nu doorvoert: men kan de flessen namelijk nu aan bijna een euro goedkoper aanschaffen: € 3,69 (bij aankoop van 6 flessen) in plaats van de gebruikelijke € 4, 45.

Allen daarheen! ;-)

Gewurztraminer Cuvée Réserve (Colruyt - € 5,82)

Een Elzasser deze keer, en wat voor één. Gebotteld door het huis Bennwihr ("la cave de Bennwihr") kan deze wijn zich meten met de groten...

Het etiket maakt gewag van een "cuvée réserve". Deze toevoeging heeft geen enkele waarde maar wordt desondanks gebruikt om de consument over de streep te trekken.

Van de oogst 2006 kunnen we niet veel kwijt: een middelmatig jaar zonder echte hoogvliegers.

De wijn is gemaakt van één enkele druivensoort: gewurztraminer, een "monocépage" dus. "Gewurz" betekent zoveel als "kruiden" en verraadt dus ook meteen hoe de druif aan haar naam komt.

De kleur is mooi goudgeel, verbluffend gezien de jonge leeftijd van de wijn. Veel verouderingspotentieel moet men dus niet verwachten: dit is een wijn om jong gedronken te worden.

In de neus doet de druivensoort haar naam alle eer aan: overvloedig boeket van kruiden zoals peper, kruidnagel en nootmuskaat. Een licht frisse, zurige ondertoon kan men bespeuren na wat heen en weer walsen.

De mond is een verfijnde voortzetting van de neus: kruidigheid met een lichte aciditeit die de smaak zeker ten goede komt. De zoetigheid is aanwezig maar niet overheersend en zeker niet plakkerig, een kwaliteitskenmerk.

Kortom een wijn om nu van te genieten. Niet laten liggen maar openen en degusteren! Uitstekend voor bij het wat "zwaardere": blauw-geaderde kazen of raclette en fondue. Zeker ook als dessertwijn een aanrader!

Château Guiraud - Cheval Blanc 2006 (Colruyt - € 4,19)

Een nogal misleidende naam die doet denken aan het grote "Château Cheval Blanc". In tegenstelling tot zijn halve naamgenoot moet men hier echter geen honderden euro's op tafel leggen om een de(r)gelijke wijn te kunnen proeven...

De wijn is een "apellation côtes de Bourg contrôlée" en komt dus uit de Bordeaux-streek, rechteroever van de Gironde iets voorbij de monding van de Dordogne en de Garonne. Gebotteld door Bernard Deliaune in St.-Ciers-de-Canesse, halfweg tussen Bourg en Blaye. Hier overheerst de merlot-druif, aangevuld met de 2 cabernets (sauvignon en franc) en een klein beetje malbec (bron: Hugh Johnson, wijnatlas, p. 111). Hat alcoholvolume van 12,5 % is typisch, zelfs bijna exemplarisch voor een Bordeaux-wijn.

De kleur is helder en licht purper. Men zou van deze wijn misschien een donkerder kleur verwachten maar dit is te wijten aan de mengeling van druivensoorten.


In de neus ruikt men zwarte bessen en cassis. De wijn is eerder wat aan de "gesloten" kant en men moet serieus wat walsen om er enige herkenbare geuren uit te krijgen.

In de mond het perfecte verlengde van de neus: eerder gesloten zelfs wat "harde" smaak" met serieus wat tannines. Deze worden echter voldoende omsloten door het fruit wat de wijn zelfs een volle en ronde smaak meegeeft. Het aanwezige zoete op de achtergrond doet wel vermoeden dat er suiker werd toegevoegd tijdens de productie (chaptaliseren).

De afdronk is groots en lang, volledig in de lijn van de eerder geproefde smaken en geuren.

Ik dronk deze wijn eerst meteen na het openen en daarna overgegoten in een karaf (aëreren). Nadat de wijn wat lucht gekregen heeft, smaakt de wijn wat fruitiger en is hij verlost van zijn harde tannines. Zeker aan te raden dus voor mensen die hier geen fan van zijn.
De tannines maken wel dat deze wijn wel wat bewaarpotentieel heeft: zeker 3 à 6 jaar (maar zeker niet langer).

Een wijn om te degusteren dus of om te geven bij iets hartigs en stevig: gegrilde steak of alle pikante (oosterse en mediterrane) bereidingen. En voor die prijs kan niemand klagen ;-)

Altyd Somer 2006 (Aldi, rode wijn, € 3.69)

Wie nog altijd denkt in "den aldi" geen goede wijnen te kunnen vinden, moet toch maar dringend eens van gedacht veranderen. Deze wijn is zijn prijs meer dan waard...

We spreken hier van een wijn gemaakt van de pinotage-druif. Een typische zuidafrikaanse druif, gekruist uit de pinot noir en de cinsault.

De kleur is licht robijnrood. Eigen aan de druif en de leeftijd van de wijn.

De wijn geurt naar rode bessen en overrijp fruit. Is zeer expressief.

In de mond een verdere aanvulling van de neus: expressief fruit, zelfs lichtjes naar de zurige kant. Wil men dit liever niet dan kan men de wijn decanteren (aëreren - in een karaf overgieten) of een jaartje laten ouderen (minder aangeraden).
De afdronk is aangenaam zacht met een licht bittere pointe.

Conclusie: een aangename, volle, expressieve en fruitige wijn. Niet groots maar meer dan de gemiddelde tafelwijn. Een zeer goede prijs-kwaliteit!

start en bedoeling wijnproeven blog

Vanaf nu kan je hier op regelmatige basis te weten komen welke wijnen te drinken en welke te mijden.

Er zullen alleen "supermarktwijnen" besproken worden. Dit wil zeggen: wijnen die gemakkelijk te krijgen zijn in de courante supermarkten zoals Colruyt, Delhaize,Carrefour, Match, Aldi, Lidl, enz... Uitzonderlijk worden er ook wijnen besproken uit de detailhandel.

Elke wijn wordt besproken aan de hand van objectieve en subjectieve parameters, strikt van elkaar gescheiden.
Objectief: bespreking herkomst en etiket, vinificatie, prijs, verkrijgbaarheid, enz..
Subjectief: geur- en smaakimpressies, persoonlijke voor- of afkeur, enz...

Het is vooral de bedoeling een hulp te zijn bij de dagdagelijkse aankoop van wijn in de supermarkt, zonder een expert op het gebied te zijn.

Smaak is per definitie subjectief dus vergeet nooit: "de beste wijn is die wijn die jij het lekkerst vindt" !

Veel plezier