Château Lalande-Labatut, Merlot 2010 (Carrefour Express - 5,65 euro)

Vanavond eten we steak peper. Bij de wijnrayon van de plaatselijke Carrefour Express vind ik daarvoor de perfecte wijn: Château Lalande-Labatut, Merlot, 2010. Toch als we het achteretiket mogen geloven: "ce vin accompagnera parfaitement viandes rouges." Toegegeven dat staat bijna op elke rode supermarktwijn. Tijd om de test te doen dus.

De kleur leert ons dat het gaat om een nog jonge wijn: donkerrood met paarse toetsen. In de neus krijgen we veel rood fruit (kersen), een kleine groenigheid (groene paprika en verse kruiden) en peper. Op de achtergrond is er toch ook een lichte etherische, scherpe geur die net niet stoort maar toch wijst op een waarschijnlijk doorgedreven sulfietbehandeling.

In de mond heeft de wijn een aanzet vol body en karakter met overheersend opnieuw het rood fruit en de vegetaliteit. De aangename zuren houden de boel lekker fris en knapperig. Naar het einde toe overwegen de zuren zelfs net iets teveel op het randje van onevenwichtig. Het fruit mocht wat meer zijn in de finale.

Dit is geen bewaarwijn. Daarvoor heeft de wijn iets te weinig fruit in de finale. Maar dat moet ook de bedoeling niet zijn. Als je de wijn koopt om vanavond te drinken heb je een uitstekende keuze gemaakt aan een correcte prijs-kwaliteit verhouding. En inderdaad: de wijn past bij steak peper.

Mas Père - cava (Colruyt - 5 à 6 euro)

De eindejaars- en nieuwjaarsrecepties zijn zo goed als achter de rug. Maar tegelijk weten we dat er wel elke dag een of andere receptie bezig is.

Een populaire drank daarbij is cava. Gekend en goedkoop. Nergens in de wereld wordt er zoveel cava gedronken als hier in België. Als champagne ergens een te duchten concurrent heeft is het hier wel. Terecht? Soms. Want de ene cava is de andere niet.

Er bestaan goede en slechte cava's. Net zoals er goede en slechte champagnes bestaan. En bij uitbreiding is er goede en slechte wijn. Persoonlijk heb ik dus niets tegen cava. Wel tegen slechte cava.

Je voelt de bui al hangen. Gisteren had ik de eer en het genoegen om een cava te drinken op een receptie. Waarom die cava geschonken werd? Omdat hij goedkoop was. En te krijgen in de Colruyt.

Veel woorden gaan we er niet aan vuil maken. Deze cava Mas Père uit de Colruyt mist de aciditeit om te dienen als aperitief, de kracht en de body om te dienen als maaltijdwijn en de eventuele restsuikers om te dienen als dessertwijn. Deze wijn heeft niets. Aroma's die in de verte doen denken aan cava. Een fletse en weinig tot verbeelding sprekende smaak. Leuk als alternatief voor limonade. Of voor wie vlug en goedkoop dronken wil worden. Absoluut geen aanrader dus.

Kan het anders? Uiteraard. Weet dan wel dat in het maken van een goede schuimwijn veel werk kruipt. Die schuimwijnen vind je zelden onder de 10 euro. Uitzonderingen zijn altijd mogelijk. Maar het is en blijven uitzonderingen.